Kaygı,korku, endişe,giden mi çaresiz ,kalan mı sayısız insanın ölmemek ve tekrar dönüp vatanını, toprağını yesertmek , varolmak için çıktığı ümit dolu,acı dolu yolculuğu .Mazlum toplulukların kaderi adeta.
Anaya,vatana, yavrusuna hasret, gönül sahillerinin kıyılarına vurdu hayalleri. Birbirlerinin gölgesinde, aynalarda kırık dökük suretleri.Kalkmıyor insanoğlunun gönlündeki perdeler göremiyor bir türlü karanlıklardaki akibetlerini. Pakistandan Avrupa'ya uzanan bir umut yolculugunun sonu da böyle hazin bitti.Kiymetli vekilimiz Ali Şahin'in samimi ve hakkaniyetli çabaları ile Manra annenin yüreğindeki kapanmaz yarasina bir nebze de olsa merhem olmuş.Evladinin bedenini kendi toprağına ,ana kucağına uğurlamiş.
Okudum çok hazin Tesellisi daha da hazin.Sayin vekilimizi evladının yerine koymuş,yıllar önce üniversite okuduğu iklimin insanına gönül elini uzatması takdire şayan.Vefa insanı Allah ile bulusturuyor.Kendi nurlanmayan bir gönül elbette başkalarını da aydinlatamaz,ne erir ,ne erer misali.
Bu zulümlerin de sonsuza kadar sümeyeceği bir gerçek..

Ancak hiçbir acı
Hz Hüseyin efendimizin şehit edilişine denk değildir.O öyle bir sultan ki bütün insanlık adına çekti tüm acıları son nefesine kadar hiçbirine kötü soylemedi .Onun için ağlamayan göz ağladım demesin Onun için yanmayan yürek yandım demesin Huseynim ,şehidim .. Kerbela şehitleri için dökülen her damla gözyaşı şeref sedefi içinde bir parlak cevher olup amel mizanindan birçok günahları onunla ortadan kaldırırlar.Bir çok hataları onunla silerler.Emel ufkumun muradı Ey Resulun gülleri sefahatinize , muhabbetinize layık görün, el açıp amin deyin. sehitlik makamini isteyenlere de bir gün nasip olsun dilerim

10 Muharrem 1446