Trabzonspor son sekiz maçta yedi galibiyet, tek beraberlik. Avcı ile geleni, gideni iç ve dış saha farketmiyor avlıyor.
Dün Gaziantep takımı inanılmaz bir mücadele örneği gösterdi. Trabzonspor önünde kalede Günay'dan başlayarak Papatya, Tosca ve Ertuğrul ile duvar, oğuz ve Güray ile kanatlar ve orta alanda Maksim, Mirallas, Jeferson ve Rashid ile dörtlü orta alan ve Muhammed Demir ile rakibi indirmek.
İlk 45 dakika oyun planı gayet akıllı ve inanılmaz compact oyunla işledi. Rakibin etkili silahları Mkave ve Ekuban geniş alan bulamadı, topları bizim duvardan döndü. Biz kazandığımız topları Muhammed ve arkadaki ofansif destekçileri ile buluşturamayınca gol gelmedi.
İkinci yarı yine aynı oyun planı gayet başarılı işledi. Biz artık oyun üstünlüğü ve fiziksel mücadelede rakibi indirmeye hazırlanıp gol beklerken çok basit bir gol yedik.
Arkasından sağ, sol kanat, ölü toplar, kornerler denedik ama olmadı. Gerek bireysel son vuruş becerisi, gerek şansızlık topu iki kale direği arasından geçiremedik .
Yazık oldu belki üç veya tek puanı kaybettik ama takım ruhunu, birlikteliği ve yeniden birlikte Gaziantep olduğumuzu gösterdik.
Görmenizi isterdim protokol trübünü ve yedek kulübesi, basın trübününde Trabzonspor luların maçı bitirmesi için hakeme yaptıkları, dualar, korkuları ve maç bitimindeki sevinçleri.
Onlar belki maçı ve üç puanı kazandı ama biz takımı kazandık.
Bazen galip sayılır bu yolda mağlup deriz.
Biz böyle oynayalım teşekkürler Pinto, Güneş ve çocukları.