Müthiş Osmanlıspor deplasmanı galibiyeti sonrası yeniden moraller yükseldi, takım üst sıralardan kopmama adına moral yakaladı. Başkan, yönetim, taraftar, teknik heyet, futbolcu birlikteliği yeniden sağlandı.Â

İşte bu ortamda ve tam sekiz haftadır üst üste galip gelemeyen ve seri yakalayamayan bir takım için kendi evinde oynanacak en ideal takımı yani Elazığspor'u bulmuştuk. Elazığspor transferin bitmesine iki saat kala tam 20 futbolcu transfer ederek Dünya transferinde Guinness rekorlar takımı olmuştu.

Takım 39 yaşındaki dede Serdar'ından tutun Muhammet İldiz, Kadir Pekmezci, Murat Ceylan'a kadar orada.

İyi başladık, zaten akside beklenmiyordu ve beklenen gol herkesin ilk atmasını istediği Sow'dan gelince stada ambians bir başka oldu. İlk yarı gayet iyiydik, top yaptık, şut attık, ara pas, kaçırdıkta, kaçırdık. Ama ikinci yarı inanılmaz bir tutukluk, oyunu böyle sıradan bir rakibe verdik. Trübünde korkulu gözlerle, tırnaklarımızı yiyerek maçın bitmesini beklerken, bizim yapamadığımızı ve atamadığımızı Elazığsporlu Yiğitcan yaptı, harika bir ters vuruşla hepimizi rahatlattı.Â

Haftalar sonra ikide, iki yaptık ve bana göre bu sezonun en önemli deplasmanına gitmeden rahatladık. Şimdi Ümraniye deplasmanı ve oradan alınacak galibiyet, yada puan bizi oldukça rahatlatır.

Çünkü bu takım sahada rahat değil, stres, panik, korku, telaş had safhada.

Oysa bu takımın her türlü maddi, manevi gücü ve kadro derinliği, kapasitesi bu ligi domine etmesi lazım.Â

Şimdi paniği attık, karamsarlığı bir tarafa bıraktık. Hedef önce play offu garantilemek, sonra üst sıraları kovalamak.