Tanzimat Fermanı’nın 1839 yılında Gülhane Parkı’ndaki ilanın ardından Osmanlı tebaası her alanda Tanzimat’ın oluşturacağı yeniliklere ayak uydurmaya başlamıştı. Bu yeniliklerden en çok etkilenen dallardan birisi de Edebiyat oldu. Tanzimat Dönemi, Türk Edebiyatı’na birçok yazar ve birçok yeni edebi tür kazandırdı. Bu türlerden birisi de tiyatro oldu. İlk Türk tiyatro eseri ise daha sonra ‘Vatan Şairi’ olarak anılacak Namık Kemal’in yazdığı ‘Vatan Yahut Silistre’ oldu. Vatan Yahut Silistre 1872 yılında 4 piyesten oluşarak yer almıştır. Yazarın en fazla tartışma ve eleştiriye maruz kalmış piyesi budur ancak onun kişiliğinin sembolü olmuş ve adı ile birlikte anılmıştır. Eserin ilk sahnelenmesinden sonra izleyicilerin heyecana gelerek başlattıkları gösteri ve olaylar; yazarın tutuklanarak Mağusa'ya sürülmesine sebep olmuştur. Oyunun konusu Kırım Savaşı'nda gönüllü olarak cepheye giden sevgilisinin ardından savaş alanında onunla beraber bulunmak ve onunla aynı kaderi paylaşmak için asker kıyafetine girip Silistre Savunması'na katılan genç bir kızla sevdiği genç adamın aşkı etrafında gelişir. Namık Kemal, eserdeki olayı 1828 Türk-Rus harbinden alıp 1853 Kırım savaşındaki Silistre muhasarasına uyguladığını bildirmiştir. İlk perdede mekân Manastır, diğer perdelerde ise Silistre’dir. Eserin gördüğü ilgi diğer yazarlar tarafından da ilgi görmüş ve tiyatro yazarlığı artmıştır. Namık Kemal, vatan sevgisini ve hürriyet kavramlarını Türk Edebiyatı’na katan yazar olarak bugün bile anılmaktadır. Heyecanlı, kavgacı kişiliği, akıcı, parlak üslubu nedeniyle devrinin diğer yazarlarından daha fazla tanındı. “Vatan Şairi” ve “Hürriyet Şairi” olarak anılan Namık Kemal, şiirin yanı sıra tenkit, biyografi, tiyatro, roman, tarih ve makale türlerinde eserler verdi. Yazar 2 Aralık 1888 günü 47 yaşında iken vefat etti. Önce adada bulunan bir camiinin avlusuna gömülen bedeni yakın arkadaşı Ebuzziya Tevfik’in padişah II.Abdulhamit’e Namık Kemal’in Gelibolu’nun Bolayır köyüne gömülme arzusunu bildirmesi üzerine naaşı Bolayır’a nakledildi.