ŞEYH SEYYİD ABDULKADIR GEYLANI HAZRETLERI

Hazreti Lokman kur'an da bahsedilmiş kendisine hüküm, hikmet ve mülk verilmiş mübarek bir insan. Hakkında çok fazla detaylı bilgiye sahip olmasakta Allahın sınırlarını koruyan dini tebliğ eden bir yol gösrerici, sayısız nasihatleri ve en önemlisi hekimlerin piri oluşu, bitkilerin dilinden anlayışı onun üstün ahlaklı rabbimin ilim ve hikmet verdiği elçilerinden biri olduğunu anlıyoruz. Lokman hekim yaşadığı diyarda zalim bir han var hikayeye göre lokman hekimin ilim sahibi olduğunu bilsede Ondan kurtulma isteğinden kurtulmaz ve lokmanı bir kuyuya atmaları için emir verir. Lokman hekim bunu haber alınca önlemini alır bitkilerle bir ilaç yapar kuyuda uzun zaman kalır. Zalim han vefat eder yerine oğlu geçer ve o daha da zalimdir. Yanlız amansız bir hastalığa yakalanır çareler arar, bir türlü bulamaz. Her yere haber salar. Biri çıka gelir, canıma dokunulmazsa yardım edecek kişiyi söylerim der ve lokman hekim diye biri olduğunu ancak onun çare olacağını söyler, oğul han emir verir lokman hekimi olduğu yerden çıkarırlar han'ın huzuruna gelir derdini öğrenir ancak bunun çok zor olduğunu kabul ederse anlatacağını söyler oğul han anlatmasını ister. Lokman çaresinin oğlunun gözünün önünde öldürülüp kanının tüm vücuduna sürüleceğini söyler oğul han çok kızar asla kabul edemem der fakat çok ağrısı vardır bir gün sonra kabul eder. Lokman hekim yanında koyun kanı olan bir torba getirir ve çocuğun kıyafetinin içine saklar. Ellerini bağlayıp bıçağı hızlıca kalbine sapladığını görünce oğul han hiç yerinden kıpırdayamayan adam evlat acısıyla yerinden adeta fırlayınca lokman çocuğun ayağa kaldırır ve çocuğun ölmediğini gösterir.oğul han şaşırır tabi neden böyle yaptığını sorar. Lokman hekim de sultanım sizin kalbiniz kaskatı kesildiği için hasta olmuştunuz evladınızın acısıyla yüreğinizdeki merhamet duyguları yeniden canlandı ve iyileştiniz. O andan itibaren oğul han bir daha zalimlik yapmadı. Cennetin anahtarı Allahın nebilerinin rızasında... uymak,uydurmak lazım HAYIRLI CUMALAR dilerim. HAZIRLAYAN:24Â