Gençlik ve Spor Bakını Dr. Muharrem Kasapoğlu'nun TBMM Plan ve Bütçe Komisyonunda bakanlığının bütçesi ile ilgili yaptığı konuşma son derece en terasan ve bir o kadar dikkat çekiciydi.
Kasapoğlu yapmış olduğu konuşmasında, Biz iktidara gelmeden yani 21 yıl önce, her alanda olduğu gibi sporda da büyük eksikleri olan bir ülke konumundaydık. Tesis yoktu, imkân yoktu, sporcu yetiştirecek antrenör bulunmuyordu. Bırakın sahaları, kortları, pistleri, salonları, statları pek çok vilayetimizde bir futbol topu dahi çok değerliydi. Uluslararası başarı için sporcu çıkaramıyor, branşlarda ülkemizi temsil edecek sporcu bulamıyorduk. Bir zincirin halkaları gibi tüm reformları uç uca ekledik. Sabırla, dirayetle spor kültürümüzü inşa ettik ibaresini kullandı.
Şimdi sayın bakanın bahse konu açıklamaları doğrultusunda;2001 yılından evvel antrenör bulunmuyordu atıfına binaen TÜFAD ( Türkiye Faal futbol Antrenörleri Derneği) resmi kayıtlarına göre ülkemizde 19.605 kişi Antrenörlük görevini ifa etmektedir. Hali hazırda Spor kulübü sayısı 5987, kulüplerde lisanslı sporcu sayısı 350.635 olup saha içi yönetim mekanizmasını oluşturan hakem sayısı totalde 34.668 olarak yansımaktadır.

2003 yılında eldeki donelere bakılarak 403.104 sporcuya istinaden 151.701 civarında aktif sporcu bulunduğu gözlenilmiştir. Rakamsal veriler çerçevesinde Gençlik ve Spor Bakanı Kasapoğlu’nun ima ettiği tezler maalesef doğruluğunu yitirmiştir.

Ak Parti hükümeti tarafından spor alanında son dönemlerde yapılan tesisleşme oldukça yüksek bazda olup son derece karşılık bulmuştur. Sezarın hakkını Sezar’a vermek en önemli şiar olmasına rağmen geçmiş dönemlerde uluslararası organizasyonlarda yarışacak sporcu bulamıyorduk ifadesi bir o kadarda yersiz bir cümledir.

Halbuki geçmiş geleceğin aynasıdır. Geçmişi olmayanın geleceği de olmaz. Geçmişi bu gözle değerlendirenlerin geleceği de mükemmel olur. Geçmiş aynı zamanda geleceğin laboratuarıdır.
Geçmişte yapılan kompozisyonların kombinini oluştururken güçlü yarınları inşa etme adına kısa, orta ve uzun vadede hedefler konulması gerekmekteydi.
Uluslararası spor alanında yaşanan gelişmelere bakıldığında hedefler olmasına rağmen sistematik bir çalışma maalesef yapılmamıştır.

Oysaki spor bilimcilerinden ve paydaşlarından azami ölçüde yararlanılarak, hiçbir fikri kanalizasyona atmadan yüksek performanslı bir altyapı temeli oluşturmalıyız.
Çocukların, gençlerin, kadınların, engellilerin ve yeterince temsil edilmeyen gruplardan katılımını artırarak, Bölgesel olarak sportif mükemmelliğe önem veren, Spor tesislerine erişimi iyileştiren, Sporun değerini artırmak ve yetenek gelişimi için bir çerçeve oluşturan bir mekanizma sağlanmalıdır.

Bu oluşumun odak noktası tabandan başlayarak profesyonel rekabetin zirvesine kadar öncelikle sporda yetenek bulmak,geliştirmek ve ulusal ve uluslararası düzeyde mükemmelliğe ulaşarak, spor ve fiziksel aktivite yoluyla toplulukları güçlendirip, gelecek yıllarda daha da fazla başarı elde etmek için bir sıçrama tahtası oluşturulması gerekmektedir.