YALAN Maddi manevi mertebe düşüklüğüne sebebtir.
İslam uleması bu konuya çok dikkat etmiş ve bizleri şiddetle uyarmışlardır .Resulullah (sav) efendimiz buyuruyor ki;Münafıklığın alameti üçtür.Birinci olarak yalan söylemektir.Yani efendimiz(sav) yalan söylemeyi münafıklık alameti saymıştır ve üç münafıklık alametinin  en başına yalan söylemeyi getirmiştir. Böyle olmasına rağmen dilimizi yalandan kurtamıyoruz.Halbuki Efendimiz (sav) bir müslümanın her hataya düşebileceğini ancak onda yalan  ve hıyanetin asla olamayacağını bildirmiştir.Zaten daha efendimize (sav)peygamberlik gelmeden evvel O'nun adı Muhammedül emin'di.Güvenilir olan, itimat edilen ,sözüne itibar edilen, Muhammed (a.s) idi ve daha peygamber değil iken dahi bütün kavmi O'nu doğru sözlü olduğunu biliyorlardı.O bize en güzel örnektir.Eğer doğru olamıyorsak büyük kayıptayız demektir.Çünkü dil ne söylerse kalp onu zikreder.Dil doğruyu söylemedikce kalp doğruyu bulamaz. Yalanın ilk başta  durumu kurtarmak için söylenildiğini sanırız ama sonunda rezillik vardır, sözün boşa gitmesine, itibarın kaybedilmesine sebebtir.Ve mutlaka küçük yalanlarla başlayan bir olay sonunda işin içinden çıkılmaz bir hale gelir.Uzun  ve huzurlu bir yaşamın sırlarından biri de yalan söylememektir.Çok kazanmak ,iyi yaşamak gözümüzün gördüğü her güzelliğe sahip olmak nefsimizin bize kurduğu tuzaklar arasındadır.Bunlar için çabalarken yalan batağına saplanmak dünyevi saadetin peşinde koşarken ebedi saadetimizide unutmamalıyız.
Seyyid  Abdulkadir Geylani Hazretleri daha çok küçük yaşlardan itibaren doğru sözlü  ve güvenilir bir Allah dostudur.Bağdata ilim öğrenmek için giderken yolda eşkiyaların saldırısına uğramış fakat canı pahasına annesine verdiği sözden dönmeyerek "Ne halde olursam olayım yalan söyleyemem,doğruluktan asla ayrılamam, asla sözüme ihanet edemem demiş" ve eşkiyalık yapan o insanların doğru yola girmelerine sebeb olmuştur.Allah On'dan razı olsun bizide O büyük Şah'ın kapısından ayırmasın inşallah...