Bu şehir Gaziantepsporu kalplere, gözyaşına , tarihine, geçmis başarılara, anılara rağmen maalesef içine gömdü...!
Sonrası ;
Gaziantep Belediyesporu FK yaptık.
Unutulmaz Bursa ve İstanbul finallerinden sonra bu şehir futbolu süper lige çıktı.
Sonra alınan kupa ile üstü açık otobüste şampiyonluk kupası ile siyasiler, milletvekilleri, bürokratlar, başkanlar ile tur atıldı.
Şimdi bu otobüstekiler neredeler ?
Ne Kalyon, ne de deplasmanlarda hiç kimse yok.
Bu takımı her yıl yönetenler sanki kamu görevi yapmış gibi zoraki yönetimlere getiriliyorlar, önlerine bu şehrin katma değeri olarak organize, belediyeler, odalardan paralar akıtılıyor. Onlarda televizyonlarda gördükleri Fenerbahçe, Galatasaray, Beşiktaş, Trabzonspor gibi hayranlık duydukları isimleri takımın başına getiriyorlar. Onların emrine muazzam bütçeleri veriyorlar, takımın neredeyse anahtarlarını teslim ediyorlar. Bunların her getirdiği transferlere onay veriyorlar, sonra inanılmaz uzun ve bol sıfırlı dolarlı, eurolu sözleşmeleri yapıp boy boy poz verip egolarını tatmin ediyorlar.
Sonrası mı ?
Sahada hayal kırıklığı, transferde hayal kırıklığı, ligte hayal kırıklığı ve bu defa onların getirdiği çöp transferlerden ve kendilerinden kurtulmak için minnet rica ve sadece Erol Bulut'un gitmesi için verilen para 1 milyon dört yüz bin euro. Yani 50 trilyon.
Bunu getiren başkan ve yönetim daha sonra ne yapıyor. Bırakıp gidiyorlar ve bir daha ne stada, ne tesise, ne deplasmana geliyorlar.
Hani futbol, renk, arma, şehir aşkı başkan ve yöneticilik gitti, sevda bitti.
Düşünün bu şehir ve takım 10 yılda 200'e yakın transfer yapmış, Sadece bir Figuero'yu satmış. Bilmem kaç tane teknik direktör, kaç tane sportif direktör getirmiş. Kulübün içerisinde menejerden geçilmemiş, çünkü burası bir altın madeni, futboldan anlayan yok, yeşil çimlere yönetici olana kadar basan yok, çoğu tv'lerde bile maç izlememiş ama hepsi ya siyasi kanat, ya bürokrasi kanadı, ya baba torpili, yada holdinglerindeki reklamlarını burada stajlarını yapıp giden tipler.
Sumudica için kendimi yırttım. En başta bırakın bilgisini, tecrübesini bu şehre ve türk futboluna hakaret eden, ahlaksızlık yapan buradan gönderildikten sonra Çaykur Rizesporun başına geçmeden bu takımın zaaflarını jurnalleyen, yetmedi prim gönderen birini nasıl getirirsiniz dedik diye vatan haini ilan edildik.
Sonrası kar gibi bir kaç galibiyet ile kahraman ilan edildi. Transferleri ve perde arkası yaşananları biliyorum onu ayrıca gündeme getireceğim.
Başarısızlık olunca ben geldiğimde beş maç 0 puan diyerek topu Erdal Güneş'e attı. Ama giderken son 11 maçta tek galibiyeti küme düşen İstanbulspor'a karşıydı ve takımı küme düşme hattına atıp Memik Tayyip hayatında alamayacağı euroları alıp Romanya'ya gitti.
İnanılmaz bir maç oynadık Rize'de.
Takım savaştı, koştu, mücadele etti ve karşı takıma inanılmaz bir direnç gösterdi. Önede geçti, sonrasında başabaş futbol bomboş bir gol kaçtı, derken Maksim'in harika şutu direkten döndü. Her şey iyi giderken maalesef futbol şansımız yanımızda değildi. Öncelikle kendi kalemize atılan gol bizi demorolize etti, sonrası bir gol daha hepimiz şoka girdik. Ama son iki dakikada dahi dört tane korner kullandık ve vatan, millet, sakarya Nita ve neredeyse yedek kulübesi dahil sahadaydık ama olmadı.
Fakat bu takımın 9 haftalık savaşı var. Varsın bu takımı bu durumlara düşürenler veya sonrası gidecekler gelmesin önemli değil, ben Selçuk İnan'a ve bu ekibe inanıyorum çünkü tünelin ucundaki ışığı Beşiktaş maçında değil kaybettiğimiz Çaykur Rizespor maçında gördüm.
- Nasıl gördün diyorsanız ;
- Belki siyaseten..!
- Belki Bürokrasi...!
- Belki oda başkanı ve yönetimi...!
- Belki fabrikalarım...!
- Belki babamın holdingi ve verdiği para...!
Bunlar yok ama 20 yıl futbol oynamış, 25 yıl bu takımın peşinde giden, yazan, ağlayan, gülen, yollar tüketen biri olarak bu futbolun içinden gelen biri olarak söylüyorum.
Çünkü onlar gider, sizler ve bizler bu takımın yanında oluruz.
Teşekkürler hepininize iyi ki Gaziantepliyim.
İyi ki Kırmızı - Siyahlı renklerin peşindeyim.
Ne mutlu bana..!