Insan başkalarının saadetiyle memnun oluyor, elemiyle üzülüyorsa, kur'anın övdüğü Isar hasletiyle rızıklanmıştır. Zira bu haslet insanı dar bir ben çemberinin dışına ,her şeyi kaplayan biz mertebesine uçurur. Haşr süresinde "Kendilerinin ihtiyaçları olsa dahi, onları öz canlarına tercih ederler"ayetinde kendi muhtaçlığını öteleyip bir başkasına ikram ve cömertlik etmek kuranı kerimin sahabe-i kıramda övdüğü bir meziyetdir.Bu pazarda her zaman alan değil ,veren kazançlıdır.
Bizler kimi keder ,kimi neşe kaynağı dünya tarlasına düşen tohumlariz. Eğer toprağa 'imana sarılıp 'kök salıp yeşeremezsek , yaradılış hakikatine erişemezsek o tohumun içinde çürüyüp gideriz.Mevcut olan her varlık madden zahiren kaybolur,ancak mânâ boyutunda ilimle vücut bulmuş varlıklar daima baki kalır.
Dünyadaki her şey ahiretten bir nûmune ve görünürdeki her şey perdelenmistir. Ölümle perdeler açılır yokluğa giden bedeninin aksine ruh ve yaşananlar levh-i mahfuzdaki gibi hafızalarda da kayıtlı kalır...
SUKUR ki insanlık ölmemiş Allah iyilik edenlerin yolunu bahtını açsın.
HAYIRLI CUMALAR dilerim.