Gencin sevgilisine söylediği; “İyi geceler canım, sabah görüşürüz” sözü kaldı !…
Annenin sabah kalkıp çocuklarına; “Günaydın yavrularım hadi kahvaltı hazır…” sözü kaldı !…
Sevgilisiyle barışmaya karar vermiş genç kızın umudu kaldı !…
İlk aşkı yaşayan gencin heyecanı kaldı!…
“Onu sevdiğimi söylesem mi? Yarın mutlaka söyleyeceğim” planı kaldı !…
Evlenmeyi düşünen birinin evlilik teklifi kaldı!…
Bir evli kızın annesi geldiğinde kalır umuduyla satın aldığı yatak kaldı!…
Bir babanın çocuğunun elinden tutup okula götürüşü kaldı!…
Bir kadının sabah giyinmek için hazırladığı kıyafetleri kaldı!…
Bir kocanın karısına söylediği; “Sen uyu, bu gece çocukla ben ilgilenirim canım“ sözü kaldı !…
Uyumak için serilen temiz çarşaflar, üşümemek için ayaklara giyilen çoraplar kaldı!
Küçük bir kız çocuğunun annesinden öğrenecekleri nice dersler kaldı!…
Sınava girecek bir çocuğun emekleri ve hayalleri kaldı!…
“Yarına ne pişirsem?” diyen bir kadının düşüncesi kaldı!…
Oturdukları evin banka kredisinin taksidini bu ay nasıl ödeyeceğini düşünen bir adam kaldı!
Bir kadının kocasına ince belli bardakta çay koyuşu kaldı!…
Bir çocuğun okul servisine binerken, arkasından bakan annesine el sallaması kaldı!…
Mahalle arasında oynayan çocuğun bağırışı kaldı!
Top oynayan eller kaldı!…
Üşümesin diye, bir annenin gece çocuğunun üstünü örtüşü kaldı!
Sömestr tatilinde memleketinde olan bir kızın, dönüş bileti almak için “İstanbul’a kar yağsın öyle bilet alacağım…” umudu kaldı!
Nice; “Hamileyim, yakında baba oluyorsun”, “Kızımız çok şükür hamile, dede oluyorsun” müjdeleri kaldı!
Bir kadının çamaşır asışı kaldı!
Bir adamın ertesi gün okumaya devam etmek için sayfasını kıvırdığı kitap kaldı!
Anne ve babanın çocuklarının okul mezuniyetini görme hayalleri kaldı!
Okulunu bitirip mühendis olacak bir gencin gelecek kaygıları kaldı!
İlk doğum günü heyecanları, reşit olma hayalleri kaldı!
Mutlu günlerde çekilmiş fotoğraflar kaldı!
Yazın gidilecek tatil planları kaldı!
Bir kadının dünyayı gezme hayali kaldı!
Kedi, köpek, kuş besleyen güzel yürekler kaldı!
Başımın üstünde bir çatı olsun diye mutlulukla taşınılan evlerin altında binlerce masum can kaldı!
Birer sayı olarak değil bu dünyada yaşamış etten kemikten insanlar kaldı!
Binlerce insanla birlikte İNSAN olabilenlerin insanlığı ve vicdanı da enkazda kaldı!
Ne çok öldük biz, bu ülkede yaşamak için!
Bu son çöküş, çok çok ağır oldu...