Benim yaptığım araştırmalara göre Gaziantep tarihine baktığımızda sanayinin kökünde 1930 yılında TBMM Başkanı Merhum Kılıç Ali Bey ile o dönemin İktisat Bakanı Ali Cenani'nin büyük katkılarının olduğunu söylemek gerekiyor. Yani Gaziantep sanayinin kökünün bu iki ismin eseri olduğunu görüyoruz. Tabi burada çok önemli isim de ortaya çıkıyor. 1901 doğumlu olan Cemil Alevli Gaziantep'te o dönem ilk, orta ve liseyi bitirdikten sonra meclis başkanı Kılıç Ali Bey tarafından Almanya'ya gönderilerek, tekstil mühendisi olmasını sağlıyor. Aynı zamanda o dönemin iktisat bakanı Ali Cenani beyde merhum Cemil Alevli'den tekstille ilgili Gaziantep'e bir yatırım yapılması için proje çalışması istiyor ve sonunda projeyi tamamlıyor. Şimdiki Maanoğlu köprüsünün olduğu yerde o dönemin bakanlarıyla birlikte İktisat Bakanı Ali Cenani'nin bulunduğu bir törende tekstil fabrikasının temeli atılıyor. Ancak, Bakan Cenani'nin görevden alınmasıyla bu yatırım başka il'e kaydırılıyor. Böylece, Cemil Alevli'nin titizlikle hazırladığı fabrikanın başka bir il'ekaydırılmasından sonra kendisi bizzat 1933 yılında Veliç İplik fabrikasını kurarak faaliyete geçiriyor. Ondan önceki dönem olan 1927'de de Cemil Alevli Dunlop lastik bayiliği için başvuru yapıyor, üstelik hiç bir parası olmayarak yaptığı bu işten bayilik reddediliyor. Bunun üzerine Dunlop lastik bayiliğini alan kişide çok kısa süre içerisinde başarısız olunca aynı firma tekrar bayiliği vererek, Güneydoğu Anadolu bölgesinin en büyük bayisi oluyor. Çok kısa sürede para kazanıyor, hemen sonra da kazandığı parayla da Veliç fabrikasının kurulmasında ilk sermayesini Dunlop lastiklerinden elde ettiği parayla gerçekleştirmiş oluyor. 1946-50 yılları arasında Gaziantep CHP milletvekilliği yapan bir çok komisyonlarda görevlerde bulunan Cemil Alevli, 1961 yılında da Gaziantep Kolej Vakfı'nı kurarak, eğitime de ilk harcı atmış oldu. 1962 yılında vefat eden Mehlika Alevli ile evli olan Cemil Alevli'nin Nüket, Oktay ve Ayla adlı çocukları dünyaya gelir. Bayrağı da yıllar sonra kızı Nüket Ersoy'un iyi bir eğitim almasını sağlayarak, bizzat eğitim gönüllüsü olmasını sağlar. Nüket Ersoy, Celal Ersoy'la bir evlilik yaptıktan sonra 1961 yılından bu yana 58 yıldır Kolej Vakfı'na hizmet etmeye devam ediyor. Kolej Vakfı'nı heyecanıyla yaşamını sürdürürken, Gaziantep Büyükşehir Belediye Başkanı Fatma Şahin'in desteğiyle de Gaziantep Kolej Vakfı'nın büyük bir kampüs yapılması için Sarısalkım'da önümüzdeki günlerde okulun Gaziantep'e yakışan bir eğitim merkezi olacağını da şimdiden söyleyelim. Sayın Nüket Ersoy'un en büyük arzusu Gaziantep Kolej Vakfı'nın kurumsal firma olmasını sağlamayı da başardığından dolayı Gaziantep Kolej Üniversitesi'nin kurulması için de tüm alt yapılarıda sağlığında bitirmek istiyor. Allah kendisine uzun ömürler verip eşi Celal Ersoy'la birlikte Gaziantep eğitimine Atatürk ilke ve inkilaplarını yaşatmak için hayırlı ömürler dilerim.
KAHKECİLERİN RAMAZAN KAZIĞINA KİM DUR DİYECEK?
Türkiye'de yeni bir moda var. Serbest rekabet. Doğru güzel birşey ancak bir ürünün maliyetinin üzerine satılmasını da bence serbest rekabet değil, adeta halkı kazıklamaktır. Gaziantep'te yaptığım araştırmalarda bir çok simitçi ve pastanelerde satılan Ramazan Kahkesi'nde farklı fiyatları gördüm. Gaziantep'te ünlü marka olduğunu söyleyen bir firma RAMAZAN KAHKESİNİ kilosu 28 TL'ye satarken, diğer tüm Ramazan Kahkelerini satan simitçilerde en fazla kilosunu 22 TL'ye satıyorlar. Bazıları da 18 TL'ye de fiyat satıyorlar. Yaptığım araştırmalarda en kaliteli ürünleri kullanılsa bile Ramazan Kahkesi'nin 1 kilosunun maliyeti 8 TL'yi geçmiyor. Piyasada en düşük 18, en yüksekte 28 TL'ye satılıyor. Ben buradan başta Tarım İl Müdürlüğü ve Büyükşehir, Şahinbey ve Şehitkamil Zabıta görevlilerine çağrıda bulunuyorum. Serbest rekabet adı altında yapılan ve mübarek ramazan günü Ramazan Kahkesi'nin astronomik rakamlara satan bu firmalarla ilgili ne işlem yaptıklarını da burada merak ediyorum. Yazık oluyor, vatandaşa 28 TL'ye Gaziantep Ramazan Kahkesi'ni mübarek günde satanlara hesap sorulmasını istiyor ve hayretler içerisinde kalıyorum. Ve bu memleketin "Sahibi yok mu?" sözü de kulaklarımı çınlatıyor.