Benim yazılarımı okuduğunuz için sağolun ve özellikle de teşekkür ediyorum. Siz okudukça ben kendimi yazmak zorunda hissediyorum. Her hafta farklı konularla yazılarımı yazıyorum. Bu hafta ise "Makam gider, dedikodu biter" başlıklı bir yazı yazmak istedim. Makam nedir?, dedikodu nedir?, sizlere onları anlatmaya çalışacağım.
MAKAM NEDİR?
Makamın anlamı Türkçe'de "Büyük ve önemli görev yeridir" sözünden oluşuyor. O zaman makamın büyük ve önemli bir görev olduğunu net olarak söylemem gerekir. Tabi dünyada 3 şey önemlidir. Bunların biri makam, ikincisi para ve üçüncüsü de güzel bir kadındır. Bunun üçü bir araya geldiği zaman dostun, arkadaşın, kardeşin, akraban, yakının, tanıdığın ve çevren çok fazla olur. Ama bunların en önemlisi bence makamdır. Bizim gibi ülkelerde makam kadından ve paradan daha önemlidir. Makamlar olunca herkes kulun kölen olur. Nasıl anlamı büyükse sözü de büyüktür. Durum böyle olunca makamın ne anlama geldiğini de hep birlikte sizlere anlattım.
DEDİKODU NEDİR?
Dedikodunun anlamı da makam gibi çok önemli bir sözdür. Anlamı ise Kuran-ı Kerim'de "Gıybet" Gıybette Allah-u Tealanın "Haram kıldığı" ayettir. Yani özünde birinin ardından olumsuz yanlarını başkalarıyla paylaşmaktır. Hatta Allah-u Teala, kulların kötü yanlarını bilseler dahi yaymamaları lazım. Tek kelimeyle dedikodu sözcüğünü tamamiyle islam alemi doğru bulmuyor. Bilirsiniz ki her hafta Cuma hutbelerinde hocalar kürsülerinde hep aynı sözlere tekrarlar. Bu söz de "Dedikodu ve gıybet" yapmayın derler. Ama ne var ki dedikodunun ne anlamına uyan var, ne sözcüğünü dinleyen var, herkes bildiği yolda dedikodu fabrikasını üretmeye ve ondan beslenmeye devam ediyor.
KİMLER GELDİ KİMLER GEÇTİ?
Benim yaptığım araştırmalara göre Antep biliyorsunuz tarihte Halep'in bir ilçesi. Özünde bir Arap yapısı vardır. Arap toplumuda genellikle dedikodudan beslenir. O nedenle Gaziantep'e dedikodunun kökü ve yalan üretme Halep'in ilçesi olduğu dönemlerinden geliyor. Yoksa Gaziantep gerçekten de üreten, çalışan bir şehirdir. Bildiğim kadarıyla Gaziantep'te Cumhuriyetin kurulduğundan bu yana bir çok aileler makam sahibi olmuştur. Bunlardan örnek verirsek, "Kılıçalibeyler, Cenaniler, Alevliler, Baturlar, Güzeller, Dailer, Kutlarlar, Söylemezler, Ataylar, Conkerler, Menemencioğulları, Aksoylar, Güreşler, Kaleliler, Canbolatlar, Kuraneller, Ocaklar, İnallar, Ünlüler, İncioğulları, Özkayalar, Barlaslar, Göğüşler" gibi ailelerin şimdi adları ve esameleri okunmuyor. Ne haklarında bir dedikodu, ne bir iddia gündemde bile yok. Ama bir zaman baktığımız da 1920 ile 1975 yılları arasına kadar bu isimler hakkında yüzlerce gıybet ve dedikodu yaparlardı. Şimdi ise kimse ne isimlerini biliyor, ne soyadlarını biliyor. O zaman ne oluyor?, makam ve mevkiden düşünce dedikodu da bitiyor. Durum böyle olunca 1975-1990 yılları arasında ise yeni zenginler ve sektörler ortaya çıktı. Bunlar çıkınca onların haklarında da konuşmaya başladık. Bu yıllarda da Batallı, Taşar, Gökdemir, Aslan, Şerbetçi, Tekerekoğlu, Dağdelenler, Özüzümcüler, Ersoylar, Atmazlar, Demiratlar, Erkentler, Ergünler, Nehirler, Ammicemil, Esat Kaya Turgay, Hortoğulları, Mehmet Kılıç (Senatör), Nizamettin Özgül, Denizler, Mustafa Yılmazların adları öne çıkıyordu. Bunlar hakkında da sürekli dedikodu ve iddialar devam ediyordu.1990 yıllarından sonra siyasette de yeni isimler söz sahibi oldu. Bunların başında Ömer Arpacıoğlu, Celal Doğan, Asım Güzelbey ve şu anki Büyükşehir belediye başkanımız Fatma Şahin geliyor. Yine Milletvekili ve Bakan düzeyinde Gaziantep'te ithal olmasına rağmen Kürşat Tüzmen, Mehmet Şimşek ile Abdülhamit Gül isimleri öne çıktı. Milletvekili olarak da Kahraman Emmioğlu, Merhum Bedri İncetahtacı, Ahmet Uzer, Yaşar Ağyüz, Akif Ekici, Mehmet Erdoğan, Şamil Tayyar, Nejat Koçer, Ali Şahin, Ali Serindağ, Mehmet Şeker, Edip Semih Yalçın, Ali Özdemir ve Hanifi Tiryaki ile Mehmet Ay'dır. İşadamı olarak da Konukoğlu ailesinin kökü çok eskilere dayanıyor. Büyük bir mücadele ile de başarılı bir şekilde devam ediyorlar. Ünaldı mahallesindeki küçük çaptaki halıcılar çok kısa sürede sanayileşme sonucunda bir çok isimde bu kervana katıldı. Burada demek istediğim sözü ve özü biri olarak değerlendirirsek "Bunlar görevdeyken haklarında konuşuldu. Görevden gittiler ne arayan var, ne soran var" dememiz doğru olur. O nedenle boş yere üretene ve çalışana iftira dedikodu atılmasını doğru bulmuyorum. Dedikoducuların yanlış bir yolda olduklarını söylemek istiyorum. Yani bir ata sözünü daha hatırlatarak "Gıybet ve dedikodu yapanların sonu" cehennemliktir. Allah sizleri makam sahibi edip, insanları kırıyorsanız, telefonlarına çıkmıyorsanız, elde ettiğiniz makamdaki güçlede "Cıncıklı gülle" oynayıp, durmanızı da doğru bulmuyorum. Bir bakarsın ki aşağıdasın, bir bakarsın ki yukarı çıkarsın. O nedenle şu örneği de herkesin dikkat etmesini istiyorum. Bir zamanlar Türkiye'de ünlü sanatçı İbrahim Tatlıses vardı. Televizyon ve sahnelere çıktığında yer yerinden oynardı. Hakkında binlerce dedikodular üretilirdi. Sonunda en yakın arkadaşı ve dostu tarafından kendinin söylediği ve yazdığı "Dom dom kurşunu" türküsündeki sözünü hayatında kafasında yediği "Dom dom kurşunlarıyla" hayatı birden zindana döndü. İnsan hayatında neye dikkat etmelidir. Söylediği her söze, her dedikoduya, kendine döneceğini hiç bir zaman unutmamalıdır. Şimdi ise Tatlıses ne yapıyor dediğimiz de eğer kendi sosyal medyada bir paylaşım yapmazsa, kimse kendisiyle ilgili ne bir laf üretiyor, ne dedikodu yapıyor. Yani bir zamanlar makam, para, pul ve kadın ibrahim Tatlıses'de de var. Ama şimdi ne adı, ne kendi, ne de kimse etrafında kul köle olmuyor. Biz bunları sayın Tatlıses'i küçük düşürmek için değil "Mecazi anlamda" bunları söylüyoruz. Yoksa bizim burada anlattığımızı herkesin net anlaması için yazıyoruz. Türkiye'yi ve Gaziantep'i Allah dedikodudan, yalandan ve iftiradan korusun. İyi haftalar.