3-0'dan - 4-3'e....!

Gaziantepsporlu taraftarlar yada camia veya her Gaziantepli 3-0'dan 4-3'ü duyunca öfkesi kabarır, hemen aklına Fenerbahçe maçı gelir, başta Celal Doğan'a, yönetime, teknik heyete, futbolculara iyi dileklerini ! sunup şampiyonluğu ve maçı sattıya kadar getirirler.
Peki 3-0'dan 4-3 Gaziantepspor'un başına ilk kez mi geliyordu.....!
1997-98 sezonu şu meşhur son maçta Van'da kümede kaldığımız yıl. Biz o yıl son maçta Kayserispor ile kafa kafaya kaldık. Oysa o sezon Gençlerbirliği, Şekerspor takımlarıda potada.
Ankara deplasmanındayız, hocamız mitroviç, ben sahanın içinde fotoğraf çekiyorum. ilk yarının 28. Dakikasında Preko ile öne geçtik ve böyle bitti. İkinci yarı onlar vatan millet sakarya geliyor, derken 51. dakikada stoper Cem farkı ikiye çıkardı ve 60. dakikada Bulgar Belyakov skoru 3-0'a taşıdık, ben heyecanla gazeteciliği unutup İsmail Güneş vari hareketle kulübeye kadar gelip Asım Atmaz ile kucaklaştım. Rahmetli ağlıyordu resmen, yanındaki İsmet Savcılıoğlu'na sarıldı " ver be İsmet bir sigara bu sezon ilk kez bir keyif sigarası içelim " dedi.
Bu arada Şekersporlu taraftarlar teknik direktör Celal Kıbrızlı'ya, yönetime istifa, hakaret, protesto ederek stadı terkediyorlardı.
Biz sevinçle, heyecanla maçın bitmesini bekliyorduk, alınacak üç puan bizi bayağı rahatlatacaktı.
Bu arada Asım Atmaz sigarayı yaktı, daha sonra bize hayli olaylı transfer olan Engin Hoşsoy 67. dakikada golü atttı ve skoru 1-3'e getirdi. Olsun dedik, yine rahattık, iki farklı öndeydik. Aradan iki dakika geçti, onlar Ertuğrul ile bir gol daha buldular. Skor 2-3'e gelmişti. Stadı terkeden, söven, protesto eden taraftarlar geri dönmüşler bu kez takımlarını destekliyorlardı. Biz ise panik halinde savunma yapıyorduk ve 73. Dakikada Mehmet Yıldırım bir gol daha atıp skoru 3-3'e getirdi. Stad yıkılıyordu, şekersporlu taraftarlar çıldırmıştı adeta, bu coşkuyla bize her yönden saldırıyorlardı.
Biz ise yıkılmıştık, moral, oyun, fizik, kondisyon olarak bitmiştik Asım Atmaz'ın sigarası bitmeden skor 3-3 olmuştu, yani sekiz dakikada üç gol yemiştik.
Ne oluyor, bari berabere kalalım derken, 88. dakikada penaltıdan bir gol daha yedik ve maçı 3-0'dan 4-3 getirip hayati bir üç puanı orada bıraktık.
Yani 30 dakikada Felix Mendelssohn'un düğün marşından , Frederic Chopin'in cenaze marşını dinler hale gelmiştik.
İşte böyle sevgili Gaziantepsporlu taraftarlar sizlere bu anımı hatırlatmak istedim.