ŞEYH SEYYİD ABDÜLKADİR GEYLANİ HAZRETLERİ
Hepimizin düşünmeye ihtiyacı varken neden sadece bunu felsefecilere bırakıyoruz.Yada ruhumuzun sanata ihtiyacı varken neden sadece sanatçılar uğraşıyor.Yenileşmeli,farklilaşabilmeli insan zamanla, şüphe iyidir ama hayata espritüel bir bakışı da olmalı öfkelerimiz sevgilerimiz hep tutarsız . Seýyid Abdulkadir pek celâlliymiş,ancak onun Célåli asla kalp kırmak hususunda olmamış, kimseye hiç sert çıkmamış, onun Celåliyeti Allahın mânâsini kalplere bir bakışıyla akitmakmis.Celalsiz Cemâl olmaz. Bir gün müridi aşk nedir efendim diye sormuş git Ahmetten öğren demiş. Ahmet el rufai hiç konuşmayan bir hâl ehliymis, mürid yanına gelince beni seyhim gönderdi,size bir şey sormak ıstiyorum. Şeyhime sordum aşk nedir diye oda git Ahmet e sor dedi deyince öyle bir ah çektiki done done kayboldu. Mürit hayretler içinde şeyhinin yayına gelir cok etkilenmiştir olanları anlatır Abdülkadir Geylani kaybolduğu yere zemzem dökseydin der , gerisin geri döner söyleneni yapar Ahmet el rufai döne döne geri gelir.Hâl ehlinin işlerine akıllar ermez.Bu bir hikaye değil.Bizim kıymetlerimizi yücelmeye ihtiyacımız var.Yeni nesillere anlatmalı tanıtmalıyız onları,zahiren yerin altında ancak mânen ruhlarıyla daima yanı başımızdakileri.
HAYIRLI CUMALAR dilerim
HAZIRLAYAN:YASEMİN AYDINER