İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği (İSİG) Meclisi, geçtiğimiz günlerde son on yılı kapsayan ‘ Gaziantep iş cinayetleri raporu’nu açıkladı. Bu rapora göre, Gaziantep’te son on yılda 427 işçi çalışırken iş cinayetine kurban gitti. Sayılar Türkiye ortalamasının çok üzerinde.
Gaziantep’in en hızlı büyüyen firmalarından biri de Akınal Tekstil. Saim ve Suat Akınal kardeşlere ait olan Akınal Sentetik Tekstil ve Koza Polyester adlı her iki şirket de İstanbul Sanayi Odasının “500 büyük sanayi kuruluşu” listesinde yer alıyor. Nonwoven kumaş üretiminde dünyanın ilk 20 üreticisi arasında. Çocuk bezi, ıslak mendil, halı altı kumaşı gibi ürünlerin yanı sıra, tekstilden kauçuk ve plastiğe kadar farklı sektörlere ham madde de üreten iki şirket de aynı yerde faaliyet gösteriyor ve kapasite açısından sektörün ikinci büyük tesisine sahip. Bu göz kamaştırıcı büyümenin arkasında ise işçilerin ellerini kollarını biçen bir çalışma düzeni var.
OĞLUNUN DÜĞÜNÜNE SİBEL CAN GELMİŞTİ
Gaziantep’in ünlü sanayicilerinden ve Akınal Tekstil Ve Sentetik Fabrikasının sahiplerinden Saim Akınal’ın oğlu İbrahim Akınal’ın düğününe ünlü sanatçı Sibel Can'da gelmişti. Ünlü iş adamı oğlunun düğünde hiçbir masraftan kaçınmayarak düğüne milyonlarca lira harcamıştı...Ünlü iş adamı oğlunun düğününe para akıtırken işçilerin maaşlarını kısıyor...
GERÇEK SAYI ÇOK DAHA FAZLA
Ali Zorkuşçu 34 yaşında, evli. 6 ve 7 yaşlarında iki çocuğu var. 8 buçuk yıl çalıştığı Akınal Sentetik’te bu yılın ocak ayında sol elini makinenin tarağına kaptırdı. Eli kurtarılmayarak ampute edildi. Ali son 8 yılda aynı fabrikada aynı şekilde elini kaybeden 9 işçiden sadece biri. Bu 9 kişi sadece Ali’nin tanıdıkları. Yaşananlar ve anlatılanlar, aslında gerçek sayının hiç de az olmadığını gösteriyor. 2017 yılında 21 yaşındaki Halil Tapar adlı genç bir işçi ise sarıcı denen makinenin silindiri arasında sıkışarak hayatını kaybetti.
Akınal’da işçilerin nerdeyse yüzde 80’inin bir şekilde iş kazası geçirdiğini söylüyor Ali: “En basitinden maket bıçağıyla bir yeri kesiliyor ya da parmağı kopuyor.”
Ali, son 8 yılda fabrikada yaşanan, bizzat tanık olduğu ve bildiği kazaları şöyle sıralıyor:
* “2016’da Mehmet Taşdemir sağ elini kaybetti.
* 2018’de Şükrü Yavuz, geçirdiği iş kazasında nerdeyse sakat kaldı. İş güvenlik uzmanının ‘İşletmede kesinlikle kullanmayın’ dediği merdiven mühendis tarafından bir şey olmaz denilip kullandırıldı. Şükrü Yavuz o merdivenden düştü ve diz kapağında hasar, omurlarında çökme oluştu. Artık bir ayağı aksak.
* 2017’de 21 yaşındaki Halil Tapar makinenin silindirine sıkışarak feci şekilde hayatını kaybetti. 4-5 aylık işçiydi. Hiçbir eğitimi olmamasına rağmen nerede adam eksikse oraya veriliyordu. Hayatını kaybettiği sarıcı makinesi için hiç eğitimi ve tecrübesi yoktu. Babasını işe aldılar. Bir de ev aldılar. 21 yaşındaki Halil Tapar’ın hayatının bedeli…
* 2020’de Mustafa Tomurcuk, sol elinin 4 parmağını kaybetti.
* 2020’de İbrahim… O da elini silindire kaptırdı. Eli parçalandı, kol bileğindeki bütün kemikler kırıldı. Şu anda kamera odasında çalışmaya devam ediyor.
* 2021’de Murat Beyaz, sağ elini tarağa kaptırdı, beş parmak da ampute.
* 2022’de Süleyman Zengin, sağ elini silindire kaptırdı. Sağ el ampute.
* 2023 Ocak ayında bu kez ben sol elimi tarağa kaptırdım. Sol elim ampute ve kullanılamaz durumda.
* Benden 4 ay sonra Mustafa Alkan, benimle aynı makinede, aynı şekilde elini tarağa kaptırdı.
Bunlar sadece benim isim isim bildiklerim. Elini kaybeden, sakat kalan çok daha fazla işçi var. Kaza geçirdikten sonra orda çalışmaya devam eden çok sayıda işçi var.”
Kaynak: Evrensel Gazetesi