Türkiye'de ev alım-satımlarında karşılaşılan tapu harç bedelleri, hem ev alıcıları hem de satıcılar için önemli bir mali yük oluşturuyor. Yasa gereği satış işlemleri sırasında hem alıcı hem satıcı tarafından eşit bir şekilde ödenmesi beklenen tapu harcı, çoğu zaman bu eşit yük durumuna uymayan yöntemlerle minimize edilmeye çalışılıyor. Ancak bu durumun ağır yaptırımlara yol açabileceği unutulmamalıdır.
Alış ve satış işlemleri sırasında kimi vatandaşlar, gayrimenkulün gerçek satış değerini düşük göstererek tapu harc bedelini azaltmayı tercih ediyor. Ev satışlarında belediyelerin belirlediği minimum metrekare değeri esas alındığında, gayrimenkul değerlerinin aslına uygun olmaları gerektiği halde daha düşük değerlerle gösterilmesi, birtakım cezai müeyyidelere sebep olabiliyor.
Bu gibi durumlarda, yetkililer tarafından başlatılan incelemeler neticesinde, eksik ödenen harç miktarı üzerinden cezalar kesilmekte, bu da vatandaşların hem mali olarak hem de zaman olarak kaybetmelerine sebebiyet vermektedir.
Emlak yatırımcıları ve konut sahipleri için en yaygın masraflardan biri olan tapu harcını düşürme gayreti, bazen kaçınılması gereken bir risk haline gelmektedir. Tapu harcının düşük gösterileceği bu yöntemler, kısa vadeli bir kazanç gibi görünse de uzun vadede hem cezai yaptırımlara hem de ahlaki sorunlara yol açabilmektedir.
Tapu işlemleri sırasında alım ve satımdan her iki taraftan da yüzde 2'şer oranında alınması gereken tapu harcı, toplam satış bedelinin yüzde 4'üne denk gelmekte. Bu bedelin düşük gösterilmesi ise hem alıcıyı hem de satıcıyı cezai yaptırımlarla karşı karşıya bırakabilmekte ve aldırmış oldukları mülk için ağır maliyetler çıkarabilmektedir. Bu nedenle, gayrimenkul alım-satımlarında yasal yükümlülüklerin tam ve eksiksiz yerine getirilmesi, uzun vadede tüm taraflar için en sağlıklı ve en riskten uzak yöntem olarak öne çıkmaktadır.